Pagbati sa Asya: Iba't Ibang Paraan ng Pagbati sa Asya

2024 May -akda: Cyrus Reynolds | [email protected]. Huling binago: 2024-02-09 10:46

Ang pag-aaral ng lokal na wika habang naglalakbay ay kadalasang opsyonal, ngunit ang pag-alam man lang sa mga pangunahing pagbati sa Asia at kung paano kumusta saan ka man pumunta ay magpapahusay sa iyong karanasan at magbubukas ng mga pinto para sa iyo. Ang lokal na wika ay nagbibigay sa iyo ng tool para sa mas mahusay na pagkonekta sa isang lugar at sa mga tao nito.

Ang pagbati sa mga tao sa kanilang sariling wika ay nagpapakita ng paggalang at interes sa lokal na kultura at nagpapakita rin na kinikilala mo ang kanilang mga pagsisikap na matuto ng Ingles, isang mahirap na wika sa maraming paraan.

Ang bawat kultura sa Asia ay may kanya-kanyang kaugalian at paraan ng pag-hello. Halimbawa, ang mga Thai ay nag-iiwas sa isa't isa (isang bahagyang yumuko, na nakadikit ang mga palad tulad ng pagsasabi ng isang panalangin) habang ang mga Hapones ay yumuyuko. Nagdaragdag ng pagiging kumplikado, maraming wika ang nagsasama ng mga parangal (gamit ang isang titulo ng karangalan) upang ipakita ang paggalang. Ngunit huwag mawalan ng pag-asa: kapag ang lahat ay nabigo, ang isang palakaibigang "hello" na may ngiti ay gagana sa bawat sulok ng mundo.

Japan

Ang pinakamadaling paraan upang kamustahin sa Japan ay ang karaniwang pagbati ng konnichiwa (binibigkas na "kone-nee-chee-wah"). Ang pakikipagkamay ay hindi palaging opsyon sa Japan, bagama't malamang na susubukan ng iyong mga host na gawing mas komportable ka at iabot ang kanilang kamay sa iyo.

Ang pag-aaral kung paano yumuko sa tamang paraan ay hindi kasing hirap. Unawain man lang ang mga pangunahing kaalaman bago gumugol ng oras sa Japan-ang pagyuko ay isang mahalagang bahagi ng kultura, at maaaring madalas mo itong ginagawa. Ang hindi pagbabalik ng pana ng isang tao ay itinuturing na bastos.

Bagaman tila simple, ang pagyuko ay sumusunod sa isang mahigpit na protocol batay sa edad at katayuan sa lipunan-sa mas malalim na pagyuko, mas maraming paggalang ang ipinapakita at mas seryoso ang okasyon. Nagpapadala pa nga ang mga kumpanya ng mga empleyado sa mga klase para matuto ng wastong pagyuko.

Japanese business etiquette at Japanese dining etiquette ay puno ng mga pormalidad at nuances na pumuno sa maraming Western executive ng pangamba bago ang mga handaan. Ngunit maliban kung may malaking deal, ang iyong mga bagong kaibigang Japanese ay bihirang mag-abala tungkol sa iyong mga kultural na fumble.

Ang Konnichiwa ay pangunahing ginagamit sa araw at hapon. Konbanwa (binibigkas na "kone-bahn-wah") ay ginagamit bilang pangunahing pagbati sa gabi.

China

Ang pinakamadaling paraan para kamustahin sa China ay ang ni hao (binibigkas na “nee haow”). Ang Ni ay may tono na tumataas (2nd tone), habang ang hao ay may tono na bumababa pagkatapos ay tumataas (3rd tone). Makakarinig ka ng masigasig na ni hao na inaalok sa pagitan ng mga nagsasalita ng Mandarin sa buong mundo. Ang pagdaragdag ng ma (binibigkas na "mah") na walang tono sa dulo ay nagiging mas palakaibigang "kamusta?" sa halip na hello lang.

Ang Chinese ay isang tonal na wika, kaya ang pitch ng mga pantig ay kumokontrol sa kanilang mga kahulugan. Sa halimbawa ng ni hao, ito ay isangkaraniwang ginagamit na expression, mauunawaan ka sa konteksto.

Ang isang paraan upang magpakita ng higit na paggalang sa mga nakatatanda at nakatataas ay ang gumamit ng nin hao (binibigkas na "neen haow") sa halip.

Huwag gawin ang parehong karaniwang pagkakamali na ginawa ng mga turista sa buong Asia: Ang pagpapalakas ng lakas ng iyong boses at pag-uulit ng parehong bagay ay hindi isang magandang paraan upang matulungan ang mga Chinese na maunawaan ka nang mas mabuti. Mas mauunawaan mo ba kung magsalita sila ng Mandarin sa iyo nang mas malakas? Upang higit pang mapahusay ang komunikasyon sa panahon ng iyong biyahe, matuto ng ilang kapaki-pakinabang na parirala sa Mandarin bago pumunta.

Bukod sa mga libing at paghingi ng tawad, hindi gaanong karaniwan ang pagyuko sa mainland China. Maraming Chinese ang nagpasyang makipagkamay, bagama't maaaring hindi ito ang matatag na pakikipagkamay na inaasahan sa Kanluran.

India

Ang karaniwang pagbati at pag-uusap na mas malapit sa India ay Namaste (binibigkas na "nuh-muh-stay" sa halip na "nah-mah-stay"). Mas binibigyang diin ang "nuh" kaysa sa "stay." Madalas marinig, ipinagdiriwang, at mali ang pagbigkas sa Kanluran, ang Namaste ay isang ekspresyong Sanskrit na halos nangangahulugang "I bow to you." Ito ay simbolo ng pagpapababa ng iyong ego bago ang iba. Sinasamahan ang Namaste ng parang panalangin na kilos na magkakadikit ang mga palad na katulad ng wai sa Thailand, ngunit medyo nakababa ito sa dibdib.

Ang kasumpa-sumpa-at-nakalilitong pag-urong ng ulo ng India ay ginagamit din bilang isang tahimik na paraan para kumustahin sa India. Makikilala ka minsan ng isang abalang waiter na may simpleng pag-urong-sulong sa halip na isang pormalNamaste.

Hong Kong

Ang kasaysayan ng Hong Kong bilang isang kolonya ng Britanya hanggang 1997 ay nangangahulugan na makikita mo ang Ingles na sinasalita nang malawakan sa buong lugar. Maginhawa iyon para sa mga manlalakbay dahil ang Cantonese ay kadalasang itinuturing na mas mahirap matutunan kaysa sa Mandarin!

Ang pangunahing pagbati sa Hong Kong at mga rehiyong nagsasalita ng Cantonese sa China ay bahagyang naiiba sa karaniwang ni hao na naririnig sa ibang lugar sa mainland. Neih hou (binibigkas na "nay-ho") ay ginagamit upang kumusta sa Hong Kong. Ang pagbigkas ng hou ay isang bagay sa pagitan ng "ho" at "paano." Ngunit sa totoo lang, ang pagsasabi ng simpleng hello (katulad ng sa English ngunit may kaunting "haaa-lo") ay napakakaraniwan para sa mga impormal na sitwasyon!

Korea

Ang Anyong haseyo (binibigkas na "ahn-yo ha-say-yoh") ay ang pinakapangunahing paraan upang kumustahin sa Korea. Ang mga pagbati sa Korean ay hindi batay sa oras ng araw. Sa halip, ang mga paraan ng pag-hello ay sumusunod sa mga marangal na tuntunin ng pagpapakita ng paggalang sa mga taong mas nakatatanda o mas mataas ang katayuan sa lipunan kaysa sa iyong sarili (mga guro, pampublikong opisyal, atbp).

Hindi tulad ng Chinese, ang Korean ay hindi tonal na lenggwahe, kaya ang pag-aaral kung paano kumustahin ay isa lang sa pagsasaulo.

Thailand

Ang pag-alam kung paano bumati nang may mahusay na pagbigkas sa Thailand ay lubhang kapaki-pakinabang. Halos palagi kang makakatanggap ng isang ngiti at magiliw na pakikitungo na nagpapakita na ikaw ay isang farang (hindi Thai) na interesado sa kulturang Thai at hindi lamang.doon dahil mas mura ang beer kaysa sa iyong sariling bansa.

Ang wikang Thai ay tonal, ngunit mauunawaan ang iyong pagbati dahil sa konteksto, lalo na kung magdadagdag ka ng magalang na wai (hinahawakan ang mga palad sa harap ng mukha nang bahagyang yumuko). Ang Thai wai gesture ay ginagamit para sa iba't ibang layunin bukod pa sa pag-hello. Makikita mo ito para sa paalam, pasasalamat, paggalang, malalim na paghingi ng tawad, at sa iba pang pagkakataon kung kailan kailangang ipahayag ang sinseridad.

Sa Thailand, sinasabi ng mga lalaki ang sawasdee khrap (binibigkas na "sah-wah-dee krap"). Ang pagtatapos ng khrap ay may matalim na pagtaas ng tono. Kung mas maraming sigasig ang khrap, mas maraming kahulugan.

Sinasabi ng mga babae ang sawasdee kha (binibigkas na "sah-wah-dee kah"). Ang ending kha ay may hugot na pagbagsak na tono. Kung mas nahugot ang khaaa…, mas maraming kahulugan.

Indonesia

Bahasa Indonesia, ang opisyal na wika ng Indonesia, ay katulad sa maraming paraan sa Malay-pagbati ay inaalok batay sa oras ng araw. Siyempre, tulad ng karamihan sa mga lugar, ang magiliw na "haaalo" ay gumagana nang maayos para sa pag-hello sa Indonesia.

Sa kabutihang palad, ang Bahasa ay hindi tonal. Medyo predictable ang pagbigkas.

Good Morning: Selamat pagi (binibigkas na "suh-lah-mat pah-gee")

Magandang Araw: Selamat siang (binibigkas na "suh-lah-mat see-ahng")

Good Afternoon: Selamat sore (binibigkas na "suh-lah-mat sor-ee")

Magandang Gabi: Maligayang gabi (binibigkas na "suh-lah-matmah-lahm")

Hindi nauunawaan ang mga oras ng araw kung kailan nagpapalit-palit ang mga tao ng pagbati. At kung minsan ay nagkakaiba sila sa pagitan ng maraming isla ng kapuluan.

Malaysia

Tulad ng Indonesian, ang wikang Malaysian ay kulang sa tono at ang mga pagbati ay nakabatay din sa oras ng araw. Gaya ng dati, ang Selamat ay binibigkas na "suh-lah-mat."

Good Morning: Selamat pagi (binibigkas na "pahg-ee")

Good Afternoon: Selamat tengah hari (binibigkas na "teen-gah har-ee")

Good Evening: Selamat Petang (pronounced "puh-tong")

Good Night: Selamat Malam (binibigkas na "mah-lahm")

Sa kabila ng pagkakatulad ng mga wika, ang ilang pangunahing pagbati sa Malay ay bahagyang naiiba. Bagama't ang paraan ng pag-hello sa ilang oras ng araw ay naiiba ayon sa rehiyon, malamang na mauunawaan ka sa Malaysia, Singapore, Brunei, East Timor, at Indonesia.

Vietnam

Ang Vietnamese ay isang tonal na wika na may maraming honorifics (mga titulo ng paggalang), ngunit ang iyong simpleng hello ay mauunawaan dahil sa konteksto.

Ang pinakamadaling paraan para batiin ang mga tao sa Vietnam ay ang xin chao (binibigkas na "zeen chow").

Burma/Myanmar

Ang Burmese ay isang kumplikadong wika, gayunpaman, maaari kang matuto ng mabilis na paraan upang kumusta. Ang wika ay napaka-tonal, ngunit maiintindihan ng mga taoang iyong mga pangunahing pagbati sa Burmese na walang tono dahil sa konteksto.

Hello sa Burmese ay parang "ming-gah-lah-bahr" ngunit bahagyang nag-iiba ang pagbigkas ayon sa rehiyon.